Nasza strona wykorzystuje cookies oraz wymaga uruchomionej obsługi JavaScript.
Wykorzystujemy pliki cookies (po polsku ciasteczka) w celu dopasowania działania naszej strony do potrzeb użytkownika oraz dla gromadzenia anonimowych danych statystycznych. Przeglądając stronę, wyrażasz zgodę na wykorzystanie wspomnianych plików. Możesz odmówić zgody na zapamiętywanie ciasteczek zmieniając ustawienia Twojej przeglądarki. Kliknij ten komunikat, by wyrazić zgodę i zamknąć informację.

Ołtarze w Kościele Rektoralnym Środowisk Twórczych w Łodzi

Kościół Rektoralny Środowisk Twórczych w Łodzi pod wezwaniem Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny powstał w latach 1907-1908. Kształt jego ołtarzy — głównego i dwóch pobocznych — jest wynikiem starań o reprezentacyjny wygląd wnętrza, jakie podjęto po przejęciu budynku przez Kościół rzymsko-katolicki w 1930 roku. Wszystkie konstrukcje charakteryzuje stylistyczna jednorodność wynikająca z przesycającego projekt stylu neogotyckiego.

W prezbiterium znajduje się ołtarz główny pod wezwaniem Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny. Wysoki na 11 metrów, zbudowany jest z drewna dębowego i lipowego, bejcowanego na ciemny kolor i złoconego na elementach dekoracyjnych. Nad tabernakulum, w centralnej części ołtarza, umieszczono niszę zwieńczoną ostrym łukiem, a w niej rzeźbę Matki Boskiej w koronie, ubranej w białą szatę i błękitny płaszcz z pasem czerwonych róż. Matka Boska stoi na srebrnym półksiężycu wspartym na złoconej kuli ziemskiej. Prawą stopą depcze węża, który oplata glob.

Sygnatura wyryta na kuli wyobrażającej Ziemię wskazuje, iż rzeźby figuralne, a na pewno samą postać Matki Boskiej, wykonał w 1932 roku Wincenty Bogaczyk, uczeń Xawerego Dunikowskiego.

Pierwszy z ołtarzy bocznych, pod wezwaniem Jezusa Miłosiernego, umieszczony w lewej nawie kościoła, powstał prawdopodobnie w latach dwudziestych poprzedniego wieku. Ta prawie dziewięciometrowa konstrukcja mieści w sobie obraz św. Faustyny, sportretowanej na tle wyobrażenia Chrystusa Miłosiernego, położony najniżej, na wysokości oczu wiernych, następnie obraz Jezusa Miłosiernego umieszczony wyżej, a w szczytowej partii portret św. Ignacego Loyoli. Założyciela zakonu jezuitów przedstawiono jako mężczyznę w średnim wieku, z ciemnymi, krótkimi włosami, w ciemnym habicie zakonnym.

Drugi ołtarz boczny — pod wezwaniem św. Józefa — znajduje się po stronie przeciwnej kościoła. Tworzą go także trzy obrazy umieszczone nad sobą w pionie. Są to: wizerunek Matki Boskiej Ostrobramskiej, obraz ukazujący św. Józefa z Dzieciątkiem oraz portret św. Teresy umieszczony najwyżej. Głowę Matki Boskiej, której cała postać ukazana jest na niebieskim tle, otacza gloria złożona z 35 mosiężnych płomieni i umieszczonych na nich 12 niewielkich gwiazdek.

W roku 2008 wszystkie ołtarze Kościoła Rektoralnego poddane zostały pracom konserwatorskim, które przeprowadziła firma Zajączkowska-Kłoda Sp. z o.o. Zdemontowano konstrukcje, które przewieziono do pracowni konserwatorskiej, gdzie następnie oczyszczono części ołtarzy i obrazów z wtórnych, naniesionych podczas dawniejszych prac odnawiających — i niekiedy bez należnej uwagi — warstw, uzupełniono ubytki i odnowiono złocenia. W chwili obecnej trzy ołtarze Kościoła pod wezwaniem Niepokalanego Poczęcia cieszą oko pełnią swojego kształtu i harmonią kolorystyki.

Źródła:
1. Dokumentacja konserwatorska firmy Zajączkowska — Kłoda Sp. z o.o.